من اگر نقاش اولام دنیانی زندان چکرم

 اولومی آیرلیقی حسرتی پشمان چکرم

من اگر صیاد اولام سن کیمین جیران اودونا

 اوره گی پاره ادیب عشقوه هجران چکرم

اگر من نقاش باشم دنیا را زندان خواهم کشید،

 مرگ – جدایی و حسرت را پشیمان خواهم کشید

 اگر من صیاد باشم به خاطر آتش عشق زیبایی همچون تو

 قلبم رو پاره کرده و عشقت رو به رنگ هجران خواهم کشید.

چگونه این زبان شیرین را به فراموشی سپرده ایم!زبانی که پدران و مادران این دیار به کودکان خود می آموختند.

دیگر کمتر کسی با کودکان خود به زبان ترکی صحبت میکند. و چه غم انگیز است زبان بومی این دیار کهن یعنی جوین  به فراموشی سپرده شود.

 با آرزوی روزی که به فرزندانمان در کنار آموزش زبان فارسی، زبان شیرین ترکی نیز آموخته شود. 

عجیب تر از اینکه ما پا را فراتر گذاشته و از صحبت به زبان مادری خویش شرم داریم.